Steun het Radboud Oncologie Fonds in kankeronderzoek
Categorie: Acties
NIJMEGEN – In het HAN Campustheater draait het donderdagavond om kanker. Hoofdrolspelers: Hella en Freek de Jonge, Angela Maas en Kitty Trepels van Mil. De laatste presenteert het benefiet: een klein wonder.
Hartaandoeningen en kanker In die film volgt De Jonge HAN-docente en theatermaakster Kitty Trepels van Mil, die al jaren kampt met de gevolgen van uitgezaaide borstkanker en hartpatiënte is geworden als ‘bijwerking’ van de vele behandelingen die ze achter de rug heeft.
Radboudumc-cardiologe Angela Maas is een van de deskundigen die in de documentaire aan het woord komen. Zij heeft zich gespecialiseerd in de specifieke kenmerken van hartaandoeningen bij vrouwen, onder meer in relatie tot kanker. Daarover vertelt ze tijdens de benefietavond.
NIJMEGEN – Ex-nierkankerpatiënt Jacco Danen heeft veel te geven. Bloemen bijvoorbeeld. Hij deelt deze dag, Wereldkankerdag, bij bosjes gerbera’s uit. Eerst op de afdeling Oncologie van het Radboudumc, dan in het centrum van Nijmegen. En later bij de oorlogsbegraafplaats in Groesbeek. Om met de ‘bloemen van de vriendschap’ zijn dankbaarheid te tonen.
,,Ik ben dankbaar, omdat ik zoveel geluk heb. Ik ben voor het negende jaar schoon verklaard. Ik besef hoe bijzonder het is dat ik nog op deze aardbol mag rondlopen.”
Groter dan jezelf Hij is op stap met Johan Tiesnitsch. Die is ook al gul met de kleurrijke ruikertjes. Tiesnitsch: ,,Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik nog niet met kanker in aanraking ben gekomen. Maar ik besef hoe groot de impact is voor mensen die dat wel overkomt. Het leven is groter dan jezelf. Dus vind ik dat je ook best anderen mag helpen.”
Het tweetal beperkt zich niet tot het vriendschapsgebaar van deze dag. Ze vragen als organisatoren meteen ook aandacht voor Zeven Voor Leven. Dat is sinds vorig jaar het broertje van het jaarlijkse Alpe d’Huzes-inzamelcircus op de fameuze Alpencol. Tiesnitsch: ,,We dachten: waarom zouden met de Oude Holleweg in de buurt niet ook hier geld kunnen inzamelen voor kankeronderzoek.”
In het kader van Wereldkankerdag legt de organisatie van de tocht Zeven voor Leven gerbera’s neer om aandacht te vragen voor het ‘zien van kanker’.
Elke bloem is voorzien van een boodschap en het moet de vinder aan het denken zetten. De bloem kan vervolgens doorgegeven worden aan iemand in de persoonlijke omgeving.
Het is allemaal bedoeld om aandacht te vragen voor de fietstocht ‘Zeven voor Leven’, waarmee deelnemers in mei geld gaan ophalen om kanker eerder te kunnen diagnosticeren en vervolgens ook beter te kunnen behandelen.
Meer plekken in Nederland
Op en rond het parcours, en bij het Radboudumc in Nijmegen zullen dinsdag de meeste bloemen te vinden zijn. Maar ook op andere plekken in Nederland kun je bloemen tegenkomen. De organisatoren hopen ook dat mensen geïnspireerd raken en zich inschrijven voor het evenement op 17 mei.
Je zoon op 27-jarige leeftijd verliezen aan kanker: dat zouden ouders nooit moeten meemaken. Toch overkwam het Sjuul en Desiree de Vries: zij verloren hun zoon Gijs aan uitgezaaide huidkanker. Maar Desiree wil positief in het leven blijven staan en liep de Camino Portugues naar Santiago de Compostela: “Je kunt jezelf beter niet laten leiden door een negatieve gedachtenspiraal!”
Gijs, de oudste van de drie kinderen uit het gezin, had op jonge leeftijd al een bruin streepje onder de nagel van zijn rechterpink. Het gezin ging ervan uit dat hij op de middelbare school ooit ‘klem’ had gezeten en dat het een ‘blauwe plek’ was. Desiree: “Het viel meerdere mensen op en Gijs werd geadviseerd om dit toch eens door de huisarts na te laten kijken. Gijs had er niet zo’n last van en ging daarom niet naar de huisarts.”
Toch naar de huisarts Dat veranderde toen Gijs voor iets anders naar de huisarts ging en toch even het plekje onder de nagel van zijn pink liet controleren. De huisarts vertrouwde het niet. Desiree: “Gijs werd na zijn huisartsbezoek doorgestuurd naar het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven. Daar zagen ze dat het plekje een melanoom was: huidkanker. Gijs werd in november 2015 meteen doorverwezen naar het Radboudumc in verband met het specialisme daar.”
Snel bergafwaarts Hoewel Gijs in het Radboudumc goed behandeld werd, ging het snel achteruit met zijn gezondheid. “De pink van Gijs werd uiteindelijk geamputeerd en daarna bleek dat de melanoom verspreid was over het hele lichaam. Artsen hebben 3 aangetaste lymfeklieren uit zijn onderarm gehaald. Er volgden target- en immuuntherapie, echter bleken deze begin 2018 niet meer aan te slaan: de kanker was uitgezaaid in de organen, ruggenwervel, spieren, heupen en bot. Begin april 2018 kreeg Gijs te horen dat hij uitbehandeld was. De prognose was 2, hooguit 3 maanden. Niet lang daarna koos hij voor euthanasie.”
Liefde en positiviteit Liefde ontbrak niet in Gijs zijn leven. De laatste wens van zijn vriendin was om nog te trouwen. Desiree: “ ’s Ochtends, op de dag van zijn overlijden, trouwde Gijs met zijn Wendy. Aan het einde van de middag blies Gijs zijn laatste adem uit.”
Aan het verdriet en gemis van haar zoon heeft Desiree een positieve draai gegeven. “Een vriendin vroeg of ik samen met haar in 2019 de Camino Portugues naar Santiago de Compostela wilde lopen. Omdat Gijs is behandeld in het Radboudumc, wilde ik iets terugdoen en heb toen besloten de wandeltocht gesponsord te lopen onder de naam ‘Team Gijs’. De wandeltocht was heel fijn: ik hoefde even helemaal niets. Ik raad het iedereen aan”.
Desiree heeft met haar wandeltocht €3.010 opgehaald voor onderzoek naar kanker in het Radboudumc en zet haar actie in 2020 voort. Houd hiervoor de actiepagina in de gaten en volg Team Gijs op Facebook.
Vader en dochter Wesseling maken er tijdens de week van de Nijmeegse Vierdaagse altijd een leuke vakantie van. Een actieve vakantie, want Hans (58 jaar) en Manon (28 jaar) lopen dan het grootste wandelevenement van Nederland. Ook dit jaar, tijdens de 103e editie van de Nijmeegse Vierdaagse, is het tweetal weer van de partij. “Honderdzestig kilometer lopen in je vakantie, mensen verklaren ons voor gek. Maar wij vinden het fantastisch!”
Manon wilde ooit al eens de Nijmeegse Vierdaagse lopen. Het
is niet bij één keer gebleven: inmiddels is ze een aantal jaren verder en maakt
ze zich op voor haar zevende editie. Ze wordt vergezeld door haar vader, die
sinds de honderdste editie van het evenement meeloopt. Vader en dochter lopen
samen voor de vierde keer gesponsord voor meer onderzoek naar kanker. Manon
ging haar vader al een jaar eerder voor met haar bijdrage aan het
kankeronderzoek.
Gezond “Waarom de Vierdaagse? Ja, omdat het gezond is?!” grapt vader Hans. Elk
jaar word ik zwaarder, die kilo’s moeten er toch een keer af. Toch loop ik de
Nijmeegse Vierdaagse iedere keer weer uit, dus ik denk dat het dit jaar ook wel
weer goed komt. Manon en ik zijn inmiddels aan de training begonnen, dus ik heb
er wel weer vertrouwen in.
Eerste keer
gesponsord lopen In het jaar dat Manon voor de eerste keer gesponsord de Nijmeegse
Vierdaagse liep, leefde René nog. René was een goede vriend van de familie en
had darmkanker. “René werd de ene keer schoon verklaard, de andere keer was het
weer mis: meerdere tumoren verspreid door het
lichaam. Uiteindelijk is hij na vijf jaar overleden en hebben we van dichtbij
meegekregen hoeveel impact zo’n ziekte heeft. Dat is heftig. We zagen toen ook
hoe belangrijk onderzoek naar kanker is. Wij dragen dan ook ons steentje bij
door de Nijmeegse Vierdaagse te lopen voor kankeronderzoek”, vertelt Hans.
Overal aanwezig Hans: “Van onze familie is alleen mijn schoonmoeder op de leeftijd van 68
jaar overleden aan kanker, maar we zien nu dat de ziekte inmiddels overal om
ons heen is. Een goede vriendin met darmkanker, een andere vriendin met
longkanker (die gelukkig is genezen): kanker grijpt enorm om zich heen als je ouder wordt.
Het voelt nu ook goed om de Nijmeegse Vierdaagse te lopen om meer onderzoek
naar kanker mogelijk te maken. Die combinatie, het lopen en tegelijkertijd geld
ophalen voor het goede doel, dat is echt een pre. We zien dat het opgehaalde
geld per jaar ook nog eens stijgt: we begonnen met € 700 en de laatste keer
hebben we ruim € 1500 opgehaald. Hiermee kunnen we echt een bijdrage leveren ”
Niemand vergeten
Omdat de ziekte veel voorkomt in de vrienden – en kennissenkring rond Hans en
Manon, hebben vader en dochter besloten geen namen meer op de shirts te zetten.
Hans: “Dit hebben we besloten, omdat we niemand willen vergeten. Het zijn er
inmiddels zoveel dat je makkelijk iemand vergeet. Dat is geen fijne gedachte.”
Leef! De muziek van Dré Hazes heeft voor het tweetal een bijzondere betekenis: “Het nummer ‘Leef’ hoorden wij de laatste editie steeds als we een dorp binnen kwamen lopen. Dat nummer heeft voor ons een bijzondere betekenis. Het nummer ‘Leef’ is namelijk gedraaid op de crematie van een dierbare vriend van ons, die ook overleden is aan kanker. Het kon geen toeval zijn dat we dat nummer steeds hoorden wanneer we een dorp binnen kwamen lopen.”
Wil jij volgend jaar ook de Vierdaagse lopen voor het Radboud Oncologie Fonds of in actie komen voor méér onderzoek naar kanker? Laat ons dat alvast weten via info@radboudoncologiefonds.nl of kijk op ons actieplatform.
Haar moeder liep ‘m 15 keer. Zelf loopt ze het grootste wandelevenement van Nederland dit jaar voor de 26ste keer: de Nijmeegse Vierdaagse is weer in aantocht. Colette Wever (57): “Eigenlijk ben ik niet een echte wandelaar.Lekker een rondje met onze honden in het bos, maar daar blijft het bij. Maar de Nijmeegse Vierdaagse is echt fantastisch! De sfeer, het sociale aspect en de saamhorigheid tijdens het lopen : het is echt een feest om mee te doen.”
Colette heeft naar eigen zeggen ‘het Vierdaagsevirus’ goed
te pakken: “Mijn moeder en ik zijn de Vierdaagse gaan lopen na het pre-pensioen
van mijn moeder, nadat we een aantal jaren daarvoor vol bewondering de lopers
bij de intocht hadden toegejuicht op de Via Gladiola. Mijn moeder riep toen in
haar enthousiasme, dat ze de Vierdaagse ook wel een keer wilde lopen.”
Samen is leuker Omdat ze het niet leuk vond om haar moeder alleen te laten gaan, is Colette
samen met haar moeder gaan lopen. “Nou,
dat heb ik geweten!! Mijn eerste keer was zwaar: ik was goed getraind, maar had
geen goede schoenen waardoor ik zowel op de linker- als rechtervoet enorme
blaren had.
Toch heb ik de tocht uitgelopen, onder andere door de goede zorg van mijn
vader. En het smaakte naar meer, zowel bij mijn moeder als bij mij! Inmiddels
loopt mijn moeder de Vierdaagse helaas niet meer, maar loop ik al ruim 15 jaar
samen met vriendin Monique.”
Extra dimensie
De eerste keren dat Colette de Nijmeegse Vierdaagse liep, deed ze dat zonder sponsoring
voor een goed doel. “Ik zag om mij heen
dat verschillende wandelaars voor een goed doel liepen, maar zelf had ik daar
niet zoveel mee. Het leek me ‘gedoe’ om
sponsoren te vinden voor ‘mijn’ goede doel, maar niets is minder waar! Men
reageert superpositief op de actie! Toen ik zelf borstkanker kreeg in 2015 werd
ik me nog meer bewust van de ziekte en het onderzoek dat naar kanker gedaan
wordt en dat daar veel geld voor nodig is. Ik realiseer me dat ik ontzettend
veel geluk heb gehad, omdat er een goede behandeling mogelijk was. Sindsdien
loop ik gesponsord om geld op te halen voor het onderzoek naar kanker. Het
geeft het evenement een extra dimensie.”
Borstkanker Colette is, net als veel anderen, dierbaren verloren aan de ziekte en dat maakt dat ze zeer gemotiveerd loopt voor het KWF. “Ik heb zelf borstkanker gehad en ben daar heel goed uitgekomen. Maar er zijn te veel (jonge) mensen die te maken krijgen met de ziekte, die niet zoveel geluk hebben als ik! Er moet dus nog veel meer onderzoek gedaan worden naar kanker.”
Positieve energie Hoewel de Vierdaagse soms pittige momenten heeft, overheerst bij Colette het positieve gevoel tijdens lopen van de tocht der tochten. Colette: “Het geeft mij veel energie om te lopen voor kankeronderzoek. Fantastisch toch, 160 kilometer voor de lol en voor het KWF! De medewerkers van het KWF en het Radboud Oncologie Fonds zijn ook nog eens hartstikke enthousiast en verzorgen ons tijdens de tocht in hun stand. Het is van toegevoegde waarde om dit te kunnen doen tegen de ziekte. Nu ik terugkijk, vind ik het jammer dat ik niet eerder gesponsord liep. Ik word er blij van.”
Het is een jongensdroom: de Tour de France fietsen. Bart Kiemeney, directeur Radboud Institute for Health Sciences en voorzitter Radboud Oncologie Fonds, wil het gaan doen. In juli, elke etappe één dag voor de profs hem rijden. Met als doel om 50.000 euro sponsorgeld voor het Radboud Oncologie Fonds binnen te halen. Je kunt zijn actie steunen. 5 vragen aan Bart over het hoe en waarom achter deze sportieve actie.
1) Wat is voor jou de reden om deze actie te doen?
‘Ik ben er als onderzoeker hartstikke goed in om geld op te maken. Een gemiddeld project kost al snel een half miljoen en ik heb er nogal wat gehad. Toen ik de vraag kreeg om voorzitter van het Radboud Oncologie Fonds te worden, vond ik dat ik me ook maar eens moest inzetten om middelen voor kankeronderzoek te werven in plaats van alleen maar te gebruiken. Zeker na de actie van Maarten van der Weijden deze zomer. Zwemmen langs elf Friese steden kan ik niet, maar een stukkie fietsen wel.’
2) Ben je gewend om lange afstanden te fietsen? Is 3.500 kilometer in drie weken een reëel doel?
‘Ik fiets veel. Met woon-werkverkeer erbij zo’n 300 km per week. Ben nooit een echte wielrenner geweest, maar toen ik nog een strakker lijf had, fietste ik wel langere afstanden. Van Lhasa naar Kathmandu, van Victoria Falls naar Kaapstad, rondjes Cuba, Tasmanië, Bolivia. En ook alle klassiekers zoals Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen. Soms 300 kilometer op een dag. 3.500 kilometer is een reëel doel. Sterker nog, ik heb de Tour al eens eerder gereden, toen ik nog niet zo’n ouwe mafkees was. Voor de afstand ben ik daarom niet zo bang. De grote onbekende is hoe mijn zwakke rug het houdt. En je moet natuurlijk ook geen steenpuist op je achterste krijgen, of een longontsteking oplopen op een besneeuwde bergtop. Grote stukken aan je fiets is ook funest. Voor mij staat er niemand klaar met een reserve.’
3) Hoe ga je je voorbereiden?
‘Nog meer kilometers maken. En proberen wat gewicht kwijt te raken. Die 90+ kilo van mij is niet echt een voordeel in de bergetappes!’
4) Waarom is het belangrijk dat mensen je actie steunen?
‘Als kankeronderzoekers mogen we niet klagen over financiering. Maar dat geldt alleen voor relatief grote projecten. Het is heel lastig om geld te krijgen voor zogenaamde pilot-studies; kleinschalig onderzoek dat je moet doen als voorwerk voor grotere studies. Dit geldt ook voor risky onderzoek; onderzoek wat niet zeker leidt tot positieve resultaten, maar wel hard nodig is om innovatief te kunnen zijn. Het Radboud Oncologie Fonds richt zich op dit soort moeilijk te financieren onderzoek. Maar met al die steengoede onderzoekers hier in huis die allemaal supergoede ideeën hebben, is er veel geld nodig. Het Radboud Oncologie Fonds kan dus de steun van iedereen goed gebruiken.
Door onderzoek zien we de kans om te sterven aan kanker in Nederland steeds verder afnemen. Maar desondanks gaan er jaarlijks nog ruim 45.000 mensen dood aan kanker. Dat moet echt beter!’
5) Hoe kunnen mensen je steunen?
‘Het meest belangrijk is om het Radboud Oncologie Fonds te steunen. Dat kun je doen door naar www.tourdefrancevanbart.nl te gaan. Zou het niet geweldig zijn als iedereen die het kan missen één cent per kilometer zou bijdragen? Meer mag natuurlijk ook. Dat maakt het voor mij straks wel erg moeilijk om af te stappen als ik het even niet meer zie zitten.
Ik zou het daarnaast superleuk vinden als er in juli een paar collega’s of andere enthousiastelingen een stukje meefietsen. Er zijn altijd wel mensen op vakantie in Frankrijk, en een beetje Nederlander neemt zijn fiets natuurlijk mee. Dus als je in de buurt bent, laat het me weten. Via email (Bart.Kiemeney@radboudumc.nl) ben ik altijd bereikbaar.’
Zaterdag 20 oktober jl. hield Honderd Duizend Keer Een Tientje (HDKT) in het centrum van Nijmegen een collectedag voor het onderzoek naar sarcomen. De totale opbrengst van deze dag is uitgekomen op een bedrag van € 1.679,38. Een mooi bedrag voor het onderzoek naar sarcomen in het Radboudumc, dat HDKT heeft opgehaald met 15 collectanten.
Bedrijven die aandacht vragen voor onderzoek naar kanker: ze zijn er! Willems Transport steunt het Radboud Oncologie Fonds wel op een heel bijzondere manier: sinds een paar maanden rijdt er een gloednieuwe truck rond met het logo van het fonds op beide kanten van de vrachtwagen. Directeur Arie van Rijn legt uit waarom hij met zijn bedrijf het Radboud Oncologie Fonds een warm hart toedraagt.
‘Wij vinden dat als je iets kan doen, dat je dat ook moet doen. Willems Transport is een familiebedrijf. We doen dit werk echt met elkaar en zijn heel betrokken bij onze collega’s. Wat betreft kanker hebben we er allemaal wel mee te maken: de vader van de vorige eigenaar is aan de ziekte overleden, evenals de zus van een compagnon. Ook is mijn eigen vrouw zelf overleden aan kanker toen de kinderen nog klein waren. Het thema leeft in de maatschappij, net zoals in onze eigen persoonlijke levens. Daarom vragen wij als zakenvriend aandacht voor het Radboud Oncologie Fonds. Zo willen wij met onze steun bijdragen aan kankeronderzoek.’
Margreth Fransen en haar dochter Anne zijn twee van de ruim tachtig lopers die dit jaar voor het Radboud Oncologie Fonds/KWF de Nijmeegse Vierdaagse hebben gelopen. De 102e editie van het grootste evenement van Nederland werd gelopen onder snikhete omstandigheden: gelukkig wisten toch 41.006 wandelaars de eind-streep te halen. Zo ook Margreth en Anne.
Margreth Fransen: “We hebben het samen goed doorstaan. Deze editie was om twee redenen heel bijzonder: ik liep de Vierdaagse samen met mijn dochter én we liepen ‘m voor onze zoon/broer Tim die in 2012 leukemie kreeg. Toen Tim in 2012 in het Radboudumc werd behandeld, zagen we allemaal banken en stoelen langs de weg. We vroeg ons toen af waarom die langs de straat stonden. We hoorden dat die van de kijkers van de Nijmeegse Vierdaagse waren. Ik beloofde op dat moment aan Tim: ‘ik ga de Vierdaagse lopen als jij beter bent.’ Tim is nu al vier jaar vrij van kanker, dus die belofte moest een keer nagekomen worden.”
Al eerder gelopen
Drieëntwintig jaar geleden liep Margreth al eens de Nijmeegse Vierdaagse. Dat deed zij toen samen met haar zus, maar naar eigen zeggen is die editie niet te vergelijken met die van dit jaar. “Dit jaar deden we het echt voor Tim. Anne moest nog wel ingeloot worden, omdat het haar eerste keer was. Toen we hoorden dat ze was ingeloot, wisten we het zeker: we gaan dit samen doen voor Tim. Hij wilde dat we voor kankeronderzoek gingen lopen en stond erop dat we dat deden voor het Radboud Oncologie Fonds. Dat hebben we dan ook gedaan; iedereen moet een kans krijgen om ‘schoon’ te worden. Toen Anne en ik over de finish kwamen, was het wel even zwaar; je neemt wel een denkbeeldige rugzak met je mee. Gelukkig hebben we daar wel wat achter ons kunnen laten. Het was een editie om nooit te vergeten, heel bijzonder ook om deze wandelvierdaagse met mijn dochter te hebben gedaan.”
Om goed te weten hoe de verschillende informatieblokken op onze website gewaardeerd worden, verzamelen wij met behulp van zogenaamde ‘cookies’ gegevens over uw bezoekgedrag op onze website. Dit doen wij om (de werking van) onze website en onze campagnes te verbeteren. Wilt u toestaan dat wij bij uw bezoek ‘cookies plaatsen’? Dank voor uw medewerking!