Margreth Fransen en haar dochter Anne zijn twee van de ruim tachtig lopers die dit jaar voor het Radboud Oncologie Fonds/KWF de Nijmeegse Vierdaagse hebben gelopen. De 102e editie van het grootste evenement van Nederland werd gelopen onder snikhete omstandigheden: gelukkig wisten toch 41.006 wandelaars de eind-streep te halen. Zo ook Margreth en Anne.
Margreth Fransen: “We hebben het samen goed doorstaan. Deze editie was om twee redenen heel bijzonder: ik liep de Vierdaagse samen met mijn dochter én we liepen ‘m voor onze zoon/broer Tim die in 2012 leukemie kreeg. Toen Tim in 2012 in het Radboudumc werd behandeld, zagen we allemaal banken en stoelen langs de weg. We vroeg ons toen af waarom die langs de straat stonden. We hoorden dat die van de kijkers van de Nijmeegse Vierdaagse waren. Ik beloofde op dat moment aan Tim: ‘ik ga de Vierdaagse lopen als jij beter bent.’ Tim is nu al vier jaar vrij van kanker, dus die belofte moest een keer nagekomen worden.”
Al eerder gelopen
Drieëntwintig jaar geleden liep Margreth al eens de Nijmeegse Vierdaagse. Dat deed zij toen samen met haar zus, maar naar eigen zeggen is die editie niet te vergelijken met die van dit jaar. “Dit jaar deden we het echt voor Tim. Anne moest nog wel ingeloot worden, omdat het haar eerste keer was. Toen we hoorden dat ze was ingeloot, wisten we het zeker: we gaan dit samen doen voor Tim. Hij wilde dat we voor kankeronderzoek gingen lopen en stond erop dat we dat deden voor het Radboud Oncologie Fonds. Dat hebben we dan ook gedaan; iedereen moet een kans krijgen om ‘schoon’ te worden. Toen Anne en ik over de finish kwamen, was het wel even zwaar; je neemt wel een denkbeeldige rugzak met je mee. Gelukkig hebben we daar wel wat achter ons kunnen laten. Het was een editie om nooit te vergeten, heel bijzonder ook om deze wandelvierdaagse met mijn dochter te hebben gedaan.”
