Eigenlijk zou het zondag a.s. zover zijn. Vele duizenden sportievelingen zouden over de heuvels in Groesbeek en Nijmegen hardlopen. Helaas, de Zevenheuvelenloop is afgelast vanwege Covid-maatregelen. Een van die hardlopers is Jordy en hij gaat tóch van start. Om zelf fit te blijven, maar ook om geld in te zamelen voor zijn ‘Ren kanker de wereld uit’ actie. Voor een update hoe Jordy gelopen heeft zie onderaan dit artikel.

Het was in het voorjaar van 2018. Jordy is 27 jaar oud en staat middenin het leven. Hij heeft een fijne baan in de IT en een leuke vriendin. Hij is vaak te vinden in de sportschool om te kickboksen en rijdt geregeld naar de Goffert om een wedstrijd van N.E.C. bij te wonen. Jordy: “Het begon met een bultje in mijn nek. Ik had geen pijn en voelde mij goed maar ging toch maar even naar de huisarts om het te laten checken.” De huisarts dacht aan een vetbultje maar stuurde Jordy toch door naar het streekziekenhuis voor een MRI. Daar kreeg hij te horen dat het op een hematoom, een spierbloeding leek. “We hadden net een nieuwe hond en ik vond het wel aannemelijk dat ik tijdens het spelen een spiertje gescheurd zou hebben. We gingen ervan uit dat het vanzelf wel weg zou trekken” vervolgt Jordy. Maar dat gebeurde niet. De bult werd ondertussen steeds groter. 

Er bleek meer aan de hand
Een nieuwe MRI werd gemaakt. Jordy: “Toen gingen in één keer alle alarmbellen af en werd ik doorverwezen naar het Radboudumc. Daar kreeg ik te horen dat het een sarcoom was. Wat voor type het was wisten ze nog niet maar het zag er niet goed uit. Ik dacht nog steeds dat het allemaal wel zou meevallen. Op dinsdagavond had ik nog gekickbokst maar op woensdagochtend kreeg ik te horen dat het foute boel was. Het duurde even voordat je realiseert wat er aan de hand is. Je verwacht het ook niet op mijn leeftijd.” 

Het was complex om uit te zoeken welk type sarcoom Jordy had. Na twee weken was bekend dat het een kwaadaardig Wekedelensarcoom is, een agressieve vorm en ontstaan in de zenuwen. “Ja dat klinkt pijnlijk, maar ik had er geen pijn aan, voelde mij niet ziek en kon er nog steeds goed mee sporten, ondanks dat de bult inmiddels zo groot was als een tennisbal.” Wel vindt hij het jammer dat hij niet sneller terug is gegaan naar de dokter toen de bult maar niet wegtrok. Jordy: “Achteraf had ik natuurlijk na die eerste MRI veel eerder aan de bel moeten trekken. Ik hoop ook dat ik hiermee mensen kan overtuigen dat ze bij klachten niet wachten om naar de dokter te gaan.”

Kans op genezing
Jordy kreeg te horen dat de tumor goed ingekapseld zat. Als de tumor helemaal weggehaald kon worden dan zou hij kunnen genezen. Gedurende 5 weken kreeg hij iedere dag bestraling om de tumor kleiner te maken. Vervolgens heeft oncologisch chirurg dr. Hans de Wilt hem geopereerd. Jordy: “De operatie is heel goed gegaan. Dr. de Wilt heeft zoveel mogelijk geprobeerd te redden. Hij heeft het fantastisch gedaan. Mijn hele spier is weggehaald maar dankzij fysio kan ik toch alles weer doen. Ik kan weer boksen en ik ben misschien wel sterker dan voor mijn operatie. Alleen mijn nekspier staat nog wat strak.” Het zag er allemaal goed uit. De operatie was succesvol en op scans waren geen uitzaaiingen te zien waardoor Jordy pakt zijn leven weer energiek oppakt. 

Bij de eerste controle zagen artsen iets op de scan. Jordy: “Meteen gingen alle alarmbellen weer af. Gelukkig was het loos alarm want het bleek een lymfkliertje te zijn. Maar het gaf mij wel een fijn gevoel dat ze het allemaal goed in de gaten houden.” Uiteindelijk blijkt er bij de periodieke controle begin 2020 voor het eerst een puntje op de long te zien. Jordy: “Toen raakte ik eigenlijk voor het eerst echt in paniek. Je weet bij dit type sarcoom en uitzaaiingen, dan is het foute boel.” Gelukkig was het maar één puntje en daarmee was er genoeg perspectief en hoop. “Het ging allemaal razendsnel. Binnen 2,5 week lag ik op de operatietafel. Ook deze operatie ging goed.” 

Prachtige dochter
In de tussentijd is Jordy getrouwd en vader geworden van een prachtige dochter. Hier hebben Jordy en zijn vrouw heel goed over nagedacht. Jordy: ”Je weet dat je uitzaaiingen hebt gehad. Is de kans aanwezig dat er nieuwe uitzaaiingen ontstaan? Ja, die is er. Is er kans dat het hierbij blijft? Ja, die kans is er ook. Wat doe je dan. Ga je je leven aanpassen aan die ziekte of ga je toch verder met je leven en laat je het niet bepalen door die ziekte?”

Jordy met zijn dochtertje. Foto: privé-bezit

Inmiddels zijn er bij andere controles nog meer puntjes gevonden die ze allemaal hebben behandeld. Dit keer niet met een operatie maar met precisiebestraling. “De laatste keer dat ze iets vonden was afgelopen juni. Ondanks de vele Covid-besmettingen tijdens de ‘Dansen met Jansen’-golf werd ik snel geholpen. De artsen gaven meteen aan: hier hebben we plek voor, dit gaan we regelen. Maar… je merkt dat na iedere bestraling de impact wel vele mate groter is. Ook daarna ben ik meteen weer gaan hardlopen en werken.”

Werken aan de conditie
Kickboksen ging in de periode, direct na de schouderoperatie niet. Om toch fit te blijven is Jordy gaan hardlopen. Zodra het kon ging hij na elke operatie en bestraling direct weer hardlopen en werken. Jordy: ”Ik heb de ziekte zelf niet in de hand maar dit wel. De artsen doen zoveel goed werk voor mij, een goede conditie is het minste wat ik van mijzelf kan vragen. Ik ben niet super mager maar qua gezondheid ben ik nu wel goed in balans. Het leven moet ook leuk blijven he!” lacht Jordy.

Mijn steentje bijdragen aan onderzoek
Omdat de artsen zulke fantastische dingen voor Jordy hebben gedaan wil hij voor hen iets terugdoen. Daarom heeft hij zich aangesloten bij de actie ‘Ren kanker de wereld uit’ van het Radboud Oncologie Fonds. In zijn geval loopt Jordy voor het onderzoek naar Weke Delen Tumoren van prof. dr. De Wilt. “Hij helpt mij nog steeds super goed. Net als alle andere artsen en verplegers van het Radboudumc. Het geld gaat naar onderzoek van een vorm van kanker die het meest lijkt op mijn tumor. Het is heel concreet waar het geld naar toe gaat. Niet alleen ik vind dat belangrijk, maar ik merk dat ook alle mensen die ik vraag om te doneren dat fijn vinden.”

Jordy (rechts) samen met zijn hardloopmaatje Eric als Team ‘Al mot ik krupe” Foto: privé-bezit

‘Al mot ik krupe’
Ondanks dat de Zevenheuvenloop is afgelast, gaat hij zondag wel van start. Samen met zijn vriend Eric, die al jaren zijn vaste hardloopmaatje is en zelf ook zijn moeder heeft verloren aan kanker. Als supporters van N.E.C. trotseren zij onder de toepasselijke naam: ‘Al mot ik krupe’ de 15 kilometers over de Groesbeekse heuvels. “Ondanks al die tegenslagen, operaties en bestralingen. Het maakt niet uit. Ik start elke keer weer opnieuw en laat zien dat ik het kan.”  

Jordy en Eric hebben inmiddels hun sponsoractie afgesloten maar onderzoek steunen kan nog steeds via: 
https://radboudoncologiefonds.voorradboudfonds.nl/project/renkankerdewerelduit

Hier kan je ook je eigen ‘Ren kanker de wereld uit’ actie starten.


Update:

Jordy en Eric hebben hun ‘alternatieve’ Zevenheuvelenloop inmiddels succesvol gelopen. Bij de finish stond zijn behandelend arts dr. Hans de Wilt hem op te wachten, evenals vrienden en familie met een groot spandoek.

Jordy en Eric tijdens hun Zevenheuvelenloop Foto: prive-bezit
Naast vrienden en familie staat ook prof. dr. Hans de Wilt Jordy en Eric op te wachten bij de finish. Foto: prive-bezit