De wereld van Anja kwam stil te staan toen zij in 2020 de diagnose kanker kreeg. Om fysiek zo sterk mogelijk te blijven is zij toen veel gaan wandelen. Na allerlei behandelingen hield de ziekte zich een tijd rustig maar in april 2023 kwam er weer een klap doordat de uitzaaiingen in haar hersenen begonnen te groeien. Van vrijwel zelfstandig handelen werd zij volledig afhankelijk van anderen. Met vastberadenheid en een combinatie van behandelingen krabbelde ze langzaam weer op.

Samen op weg naar een wereld zonder kanker
Anja: “Het afgelopen jaar heb ik ervaren dat niet ik maar de kanker bepaalt hoe het ziekteproces verloopt. Daarom vind ik het van levensbelang dat er zoveel mogelijk onderzoek naar kanker wordt gedaan en wandel ik tijdens Wereldkankerdag voor het Radboud Oncologie Fonds om geld in te zamelen en daarmee meer onderzoek naar kanker mogelijk te maken. Ik hoop dat zo veel mogelijk mensen met mij meelopen die dag.”

Twee favoriete cafés
De ‘Winterwandeling met An’ belooft een unieke combinatie te zijn van haar twee favoriete Nijmeegse eetcafés. De wandeling van ongeveer 5 km start tussen 12:00 en 13:30 uur bij eetcafé Wijck aan de Voorstadslaan 130 en eindigt bij eetcafé Lijn 3 aan de Kerkstraat 205. Beide eetcafés steunen de actie van Anja graag, daarom voorzien zij de wandelaars die zich hebben aangemeld van een lekkere kop koffie of thee.

Ondanks tegenslag toch wandelen
Helaas heeft Anja na een reeks Gamma Knife behandelingen onlangs een terugval gehad in haar herstel. Desondanks heeft ze besloten de winterwandeling door te laten gaan. Anja: “Door deze behandelingen heb ik weer een flinke stap teruggezet in mijn herstel en zal ik de wandeling waarschijnlijk niet volledig zelfstandig kunnen lopen. Gelukkig heb ik lieve mensen om mij heen die mij met liefde in een rolstoel het laatste stukje naar het eindpunt van de wandeling willen duwen.”

Help jij mee om samen kanker de wereld uit te krijgen?
Anja roept op om haar te steunen door een donatie te doen voor onderzoek naar borstkanker of door samen met haar de winterwandeling te lopen. Wil je haar steunen of ben je benieuwd naar haar verhaal bezoek dan de actiepagina ‘Winterwandeling met An’. Ze dankt iedereen bij voorbaat voor hun bijdrage aan dit belangrijke initiatief.

Dát deden Astrid en haar vijfjarige dochter Philou. Astrid: “Mijn vader, de opa van Philou, kreeg in februari te horen dat hij een uitgezaaid melanoom heeft. Een rotziekte die ons leven, net zoals dat van vele anderen, helemaal op zijn kop zette. Gelukkig heeft mijn vader immuno­therapie gekregen die leek aan te slaan en de ziekte een goede klap heeft kunnen verkopen. Deze vorm van behandeling is nog vrij nieuw en meer onderzoek is nodig om de effecten nog groter te maken.”

Om deze reden deden moeder en dochter in oktober een sponsorloop. Astrid ging hardlopen en Philou ­begeleidde haar op haar fiets. Astrid: “­Ondanks de hoop en het vertrouwen dat de behandeling leek te bieden, is mijn vader helaas toch in november overleden.”

Als je Astrid en de moedige ­Philou wilt steunen, kun je ­terecht op hun actie­pagina.

Benefietgala ‘Taste4Live’ succesvol

Daar stond ie te stralen. Een dubbele regenboog boven het Paleis Het Loo. Toch wel een kippenvel moment. Het benefietgala ‘Taste4Life’ voor onderzoek naar zeldzame kanker in het Radboudumc stond nét op het punt om te beginnen. Het betekende de start van een fantastische, onvergetelijke, zeldzaam mooie avond met smaakvolle hoogstandjes en muzikale optredens en een weergaloze veiling! Met trots en plezier kijken we terug op een geweldig benefietgala. Niet in de laatste plaats vanwege de fantastische opbrengst van maar liefst €140.000 voor onderzoek naar zeldzame kankers in het Radboudumc.

De top van gastronomisch Nederland had zich verzameld in de voormalig aanspanplaats van Paleis Het Loo. De kookbrigades van dé toprestaurants van Nederland van Alliance Gastronomique zetten zich belangeloos in om alle gasten te voorzien van de meest culinaire hoogstandjes.

Een avond met een belangrijk doel

Dit jaar stond het benefietgala Taste4Life in het teken van zeldzame kankers. Eén op de 5 patiënten met kanker heeft een zeldzame soort. Deze zeldzame soorten zijn vaak moeilijker op te sporen, er zijn vaak minder behandelingen mogelijk én er wordt minder onderzoek naar gedaan. Hierdoor is de overleving van mensen met een zeldzame kanker slechter dan die met een veelvoorkomende kankersoort. Onderzoek bij zeldzame kanker is dus heel hard nodig. Met deze avond kregen gasten niet alleen een buitengewone belevenis, maar ook de kans om een waardevolle bijdrage te leveren aan wetenschappelijk onderzoek naar zeldzame kanker.

Radio-dj en televisiepresentator Erik de Zwart zorgde als gastheer voor een goed verloop van de avond. De voetjes gingen van de vloer door spetterende live-optredens van Sebastiano Zafarana en Maaike Widdershoven. Zanger en tevens ervaringsdeskundige op gebied van speekselklierkanker Daniel Oostra, gaf de avond een extra bijzonder tintje. Veilingmeester JP Nijmeijer zorgde ervoor dat alle exclusieve topstukken bij de juiste persoon voor de juiste prijs werd afgeslagen. De veiling werd een waar spektakel. De afterparty met DJ Lungarno (Arno van Zanten) was een mooie afsluiting van de avond.

Zeldzame momenten vier je samen

Dat is zeker waar! Het Taste4Life Gala bracht mensen samen die geloven in de kracht van samenwerking en het creëren van positieve verandering. We hebben niet alleen genoten van de culinaire hoogstandjes en de heerlijke wijnen, maar we hebben ook bijgedragen aan een betere toekomst voor degenen die het nodig hebben.

We kijken met trots en plezier terug op een geweldig benefietgala, wat niet mogelijk zou zijn geweest zonder de inzet van alle Alliance-leden, sponsoren, partners en de stralende bezoekers.

Foto’s: Lyan van Furth – LVF Photography

Ingezonden door Nathalie, vrijwilligster Swim to Fight Cancer Nijmegen.

Een op de drie Nederlanders krijgt ooit kanker. Het is een kans die je niet wil lopen, een lot dat je niet wil trekken. Van de een op de andere dag kan je leven een totaal andere wending nemen, 180 graden draaien. En dan moet je dealen met de kaarten die worden gedeeld; overgeleverd aan je nieuwe werkelijkheid. En dat valt niet mee. Sterker nog, dat is ontzettend zwaar. En niemand kan voor jou bepalen hoe zwaar dat is. Andersom betekent het dat wanneer je tot de andere groep behoort, je er uiteindelijk onwillekeurig van dichtbij mee te maken gaat krijgen. En voor hen aan de zijlijn kan het soms heel machteloos voelen. Maar beiden hebben elkaar nodig. Om erover te praten of enkel om te zijn.

Kanker, een woord dat onwetenden nogal eens misbruiken in uitingen van frustratie. Helaas niet een woord dat zijn lading heeft verloren doordat de betekenis ervan nagenoeg is uitgestorven. Zoals het woord waarmee Ciske de Rat ooit zijn medemens een volledige nieuwe garderobe (‘Krijg toch allemaal de klere’ – red.) leek toe te wensen. Cholera behoort in Nederland inmiddels gelukkig tot het verleden en hopelijk geldt dit in de nabije toekomst ook voor kanker.

Kanker, een woord met een negatieve lading. Een woord dat echter in het Engels en Duits ook vaak in een andere context wordt gebruikt, namelijk voor het schaaldier van de dierenriem. Lange tijd was de kreeft met sabel, het herkenbare logo van het KWF, maar omdat KWF veel meer doet dan alleen ziektebestrijding heeft het logo sinds een aantal jaar plaatsgemaakt voor een nieuw logo. En ik moet toegeven dat wat je er ook in ziet: twee gespierde armen, een zachte omarming of het lintje dat al jaren symbool staat voor de gevoerde strijd; er gaat een positieve, krachtige energie vanuit.

Een energie die zondag 10 september j.l. tijdens de vijfde en jubileumeditie van Swim to Fight Cancer Nijmegen wederom voelbaar was. Vanwege blauwalg werd er dit jaar noodgedwongen uitgeweken van de Spiegelwaal naar Watergoed in Valburg. Ondanks het ontbreken van de Nijmeegse skyline was dit een prachtig alternatief, waarbij het stralende nazomerweer verder bijdroeg aan een geslaagd geheel. Onze waterhelden bundelden op verschillende afstanden hun krachten, terwijl zij in groten getale worden aangemoedigd vanaf de zijlijn om sponsorgeld naar binnen te zwemmen. Met als uiteindelijke doel: samen ervoor zorgen dat kanker in de toekomst geen kans meer maakt. De teller staat landelijk inmiddels op bijna 1,8 miljoen euro, waarbij Nijmegen een van de negen steden was die daaraan bijdroeg. En hoewel een nieuw evenement een jaar op zich laat wachten, kan er nog steeds gedoneerd worden.

Foto: Swim to Fight Nijmegen

Gerelateerd project


Drie weken geleden is Elvira Nijkamp begonnen aan een pelgrimstocht van Florence naar Rome. Dat doet zij niet alleen om bij te komen van een intensief jaar van behandelingen voor borstkanker maar ook om aandacht en geld te vragen voor onderzoek naar erfelijke borst- en maagkanker. 

Ondertussen is zij halverwege en aangekomen in Assisi. Een mooi moment om met haar de tussenstand op te nemen.

Hoe is het met je? Is je lichaam goed hersteld om deze tocht te ondernemen?
Het gaat boven verwachting. Ik had niet gedacht dat ik het wandelen met een rugzak zo makkelijk kon oppakken. In maart, toen ik de vlucht naar Florence boekte, hield ik er nog rekening mee dat ik na een week zou moeten stoppen. De eerste dagen ging het lopen al goed, maar rustte ik bij aankomst eerst twee uur op bed. Dat is niet meer nodig. Het enige ongemak dat ik nog heb, zijn afbrokkelende nagels van de chemo/immunotherapie. Onhandig bij het loskrijgen van de schoenveters!

Wat vind je van de tocht tot nu toe?
Prachtig. Ik volg de etappes uit de gids ‘Franciscaanse Voetreis’. Franciscus van Assisi maakte 800 jaar geleden lange voetreizen door de Apennijnen. De reisgids brengt me in middeleeuwse stadjes en langs eeuwenoude kerken en kloosters. Meestal gaan de etappes over stille paden en rustige landweggetjes. Tegelijkertijd is het ook flink sporten, de meeste etappes zijn rond de 20 kilometer waarbij je flink moet klimmen en dalen.

Welk moment staat je tot nu toe het meeste bij?
Op de vierde wandeldag kwam ik door het bos vlak voor San Eremo de Camaldoli. Steile hellingen met hoge, ranke beuken. Nog niet in blad, daarvoor was het nog te vroeg. Ik zag niets anders om mij heen dan een dikke laag bruin beukenblad op de grond en grijze stammen die de lucht in prikten. Ik hoorde een smal beekje stromen en verder was het oorverdovend stil. Ineens begreep ik waarom dit bos 25 jaar geleden zo’n indruk op mij had gemaakt. En nu opnieuw.

Hoe is het om deze tocht alleen te lopen?
Ik heb mijn hele leven meerdaagse trektochten gemaakt, veelal onder zwaardere omstandigheden dan nu. Ik wandel op mijn gemak en ontspannen en maak mij geen zorgen over het vinden van de route. De auteurs van de Franciscaanse Voetreis bieden accurate GPS-bestanden. Juist door alleen te lopen is er ruimte voor de weg naar binnen. Bewust te zijn van wat er in mij omgaat, wat ik voel. Het is fijn om daar aandacht voor te hebben.

Heb je veel bijzondere ontmoetingen onderweg?
Ik ben niet zo bezig met het feit dat ik een pelgrimsroute loop. Voor mijn gevoel maak ik elke dag een mooie wandeling van ongeveer 20 kilometer. Totdat ik onderweg een man ontmoette, hij liep mij tegemoet op een stille weg. Het was duidelijk ook een wandelaar, gekleed in bedekte kleuren, rugzak, verweerd gezicht. We bleven staan om elkaar te begroeten, wisselden wat informatie uit. We namen afscheid met twee zoenen en wensten elkaar een goede tocht. Deze korte ontmoeting ontroerde mij. Met genegenheid en aandacht de ander begroeten op zijn levenspad, hoe mooi is dat. Dat doe ik nu vaker, even echt contact maken.

Wat heeft je het meest verrast tot nu toe?
De veerkracht van m’n lijf. Begin dit jaar was ik door de stapeling van chemokuren snel overprikkeld. Bezoek trok ik niet, laat staan een verjaardag of een drukke werkomgeving. Ik had bloedarmoede en neuropathie in mijn voeten. Het idee om een vliegtuig te pakken naar Florence, leek een utopie. En zie nu eens waar ik sta! Ik wandel 20 kilometer per dag en kan daarna nog prima met andere pelgrims uit eten in een druk restaurant.

Waar denk je het meeste aan als je onderweg bent?
Mijn vader is jong overleden aan maagkanker. Daardoor heb ik altijd de urgentie gevoeld het maximale uit m’n leven te halen. Je weet immers niet wanneer het voorbij is. Het leven is niet vanzelfsprekend. Binnen elke situatie, hoe beperkend ook, zoek ik naar mogelijkheden om leuke dingen te doen. Voor mij is dat onderweg zijn. Na dik een jaar is nu de behandeling voorbij en zijn er geen beperkingen. Ik kan op pad en doen wat ik wil. Dit was een lange inleiding op de vraag waar ik aan denk, mijn antwoord is: dankbaarheid. Elke dag schiet ik wel een keer vol van iets. Genieten van de geur van bloemen, een uitzicht, een lief appje uit Nederland. Van nature ben ik een nuchter mens maar deze reis maakt me emotioneel. Wat een rijkdom dat dit alles weer binnen m’n bereik ligt.

Hoe kijk je naar de tweede helft van deze tocht naar Rome?
Ik verwacht meer van hetzelfde en dat bedoel ik positief. Nóg meer mooie dagtochten door de natuur, meer kleine authentieke Italiaanse dorpjes en meer bijzondere ontmoetingen. Hopelijk blijft mijn lijf zo vol energie als nu.

Hoe gaat het met je sponsoractie?
Misschien een open deur maar ik ben blij verrast door alle donaties en lieve berichten. Het geld gaat rechtstreeks naar onderzoek van erfelijke maagkanker. Ook ik ben daarmee erfelijk belast. Na deze voettocht krijg ik weer een maagcontrole. Dat is spannend. Kan ik doorleven tot de volgende controle of is het tijd om m’n maag te laten verwijderen? Het gedoneerde geld wordt gebruikt om deze controles te verbeteren zodat in de toekomst een maagverwijdering zo lang mogelijk kan worden uitgesteld

Je kunt Elvira steunen in haar actie. Je leest alles over haar verhaal, haar actie én het verloop van haar reis op https://radboudoncologiefonds.voorradboudfonds.nl/fundraisers/elvira-nijkamp

Stap voor stap naar herstel en onderzoek

Afgelopen weekend stond Elvira Nijkamp in zonnig Florence. Het startpunt van een bijzonder hoofdstuk in haar leven. Het lopen van de 570 kilometer lange Sint Francisus route. Ruim een jaar geleden had Elvira ook grote plannen. Ze wilde weer gaan reizen. Eerst trektochten lopen met haar vriend door Patagonië en daarna groepsreizen begeleiden als reisleider. Zogezegd, zo gedaan en ze nam ontslag van haar werk. 

Een ander programma
Kort daarna viel haar hele plan in duigen. Elvira kreeg de diagnose borstkanker. Elvira: “Dat ik ooit een keer kanker zou krijgen, verraste mij niet; zowel mijn vader als moeder zijn overleden aan kanker. Ik schrok wel van de duur en de impact van de behandeling. 9 chemokuren en parallel aan dit traject een jaar lang immunotherapie, dat betekent ook elke 3 weken een infuus, 17 stuks in totaal. Aan het einde van het chemotraject een borstamputatie en afsluitend een jaar of 5 anti-hormoontherapie door dagelijks een pil te slikken.” 

Het programma voor 2022 stond vast. Haar reis naar Patagonië werd ingeruild door vele tripjes richting het ziekenhuis. Ondertussen werd haar bloed getest op een erfelijke vorm van borstkanker. Dit was niet het geval maar de chirurg stuitte wel op een afwijking in het CDH1-gen. Elvira: “Toen de chirurg vroeg of er ook maagkanker in de familie voorkwam, gingen bij mij alle alarmbellen af. Mijn vader was op 47-jarige leeftijd overleden aan maagkanker, ik was toen 14 jaar. Ik werd getest op het gemuteerde CDH1-gen. Bingo. Het voelde heel raar om te horen dat ik dit gemuteerde gen had gekregen via mijn vader. Maagkanker is nooit een thema in de familie geweest.”

Nieuwe plannen
Elvira wist dat ze eind maart klaar zou zijn met de immunotherapie. Ze begon weer nieuwe plannen te maken. Het leek haar geweldig om een lange trektocht te maken. Elvira: “Ik twijfelde of ik dat wel zou kunnen. Door het chemotraject had ik bloedarmoede, een chronisch eiwittekort, neuropathie in mijn tenen en ik was heel snel overprikkeld. Daarnaast heb ik twee flinke littekens waar m’n borsten hadden gezeten en daar gaan precies de schouderbanden van mijn rugzak over.”

Twee keer in de week ging ze aan de slag met een personal trainer, en daarnaast bezocht ze wekelijks een oncologische fysiotherapeut, deed ze yoga en bezocht ze een acupuncturist. Ze ging eiwitrijk eten, slikte multivitaminen en maakte flinke wandelingen. Elvira: “Afgelopen twee maanden is mijn conditie heel erg vooruitgegaan. Eind februari was ik ervan overtuigd dat het lopen van de St. Franciscus Route binnen mijn bereik lag en boekte ik een vlucht naar Italië.” 


Lopen voor onderzoek
De St. Franciscus Route is een 570 kilometer lange pelgrimstocht die loopt van Florence naar Rome via Assisi. Ondanks dat ze twijfelde of de voettocht niet te ambitieus was zo kort na haar behandeling besloot ze een sponsoractie te koppelen aan haar voettocht. Met haar donaties wil zij onderzoek naar het CDH1-gen mogelijk maken. Dragers van het gemuteerde CDH1-gen hebben een verhoogde kans op maagkanker en borstkanker. Omdat deze vorm van maagkanker moeilijk te traceren is worden dragers van dit gen geadviseerd hun maag preventief te laten verwijderen. Elvira: “Mijn broer en zus werden ook getest en bleken ook drager te zijn. Deze maand zal bij hun de maag worden verwijderd. Dat is wel een mindfuck. Ze voelen zich gezond maar toch laten ze hun maag verwijderen. Vooral mijn broer heeft het gevoel dat hij een tikkende tijdbom in zijn lichaam heeft en hij wil dat zijn maag zo snel mogelijk wordt verwijderd. Het zou fijn zijn als na onderzoek blijkt dat een maagverwijdering niet altijd meer nodig is ”

Vorige week is Elvira richting Florence afgereisd. Ze is naar de Santa Croce, de Franciscaanse Heilige Kruiskerk gegaan en kreeg daar de eerste stempel in haar pelgrimspaspoort. Elvira: “Ik werd er emotioneel van. Hier sta ik, in een zonnig Florence en ik ga de voettocht naar Rome lopen. Weken van geregel en voorbereidingen en nu is het moment daar. Goed om even bij stil te staan, om echt te laten bezinken. Laat het avontuur maar beginnen!”

Wil jij Elvira steunen?
Steun haar en help haar voor elkaar te krijgen dat het onderzoek naar het CDH1-gen zo snel mogelijk van start kan gaan. Ook kan je haar blijven volgen tijdens haar voettocht via haar blog op haar actiepagina.

16 juli t/m 19 Juli 2024

Voor wie loop jij jouw 4Daagse?

Ken jij iemand die ziek is of moet jij iemand zo verschrikkelijk missen? Ben jij herstellende van kanker en is het jouw doel om de 4Daagse te lopen? Laat je dan sponsoren en loop dan de 4Daagse voor het belangrijke wetenschappelijk onderzoek naar kanker in het Radboudumc. Iedereen die de 4Daagse loopt kan meedoen! Jong en oud, groot en klein, op klompen, barefoot of op teenslippers. Of je nu 30, 40 of 50 kilometer gaat lopen.

Ik loop omdat mijn opa en oma zijn gestorven aan kanker en ik wil niet dat er meer mensen aan dood gaan. Daarom is er geld nodig voor onderzoek. Samen met mijn moeder wil ik kanker de wereld uit lopen!

Deelnemer Jochem

Warm en persoonlijk onthaal op Via Gladiola

Bij deelname ontvang je een ­speciaal ‘Wandel-kanker-de-wereld-uit’ t-shirt en ons ­eigen ­Limited-Edition ­Vierdaagse Wandelkruisje. Op de Via Gladiola zullen wij langs de route zorgen voor een warm onthaal én kun je jouw persoonlijke wens achterlaten voor diegene aan wie jij jouw 4Daagse wilt opdragen.

Hoe werkt het?

Wil je ook meelopen voor het Radboud Oncologie Fonds tijdens de Nijmeegse 4Daagse, ga dan naar www.vierdaagse2024.nl. Volg de stappen en dan is inschrijven heel eenvoudig.

Jan Menno en Goverdien lieten zich sponsoren tijdens de 4Daagse

Vorig jaar liepen Jan Menno en Goverdien de Nijmeegse 4Daagse. Zij besloten zich te laten sponsoren om geld op te halen voor het onderzoek naar kanker in het Radboudumc. Jan Menno en Goverdien vertellen waarom zij hun 4Daagse kilometers voor het Radboud Oncologie Fonds liepen. Én wat Via Gladiola zo bijzonder maakt. 

Lees hier hun hele verhaal.

Jan Menno was ervan overtuigd de 4Daagse maar één keer in zijn leven te gaan lopen. Nadat zijn partner Goverdien deze al twee keer had gelopen wilde hij de uitdaging ook een keer aan gaan. En dat gebeurde. Samen met een vriend liepen zij de vier dagen in de omgeving van Nijmegen. Maar bij die ene keer bleef het niet. En dat kwam door de magie van Via Gladiola.

Bloemen op het bed 
Goverdien: “Het was een mooie editie. We hadden goed getraind en het was mooi weer. De vierde dag liepen we op de Via Gladiola langs het Radboudumc. Jan Menno: “We zagen een stuk of 40 witte tentjes langs de kant staan met al die zieke mensen in bedden. Daar lag ook een heel teer meisje, met héle dunne armpjes, maar met een brede lach naar ons te zwaaien. Daar waren we zo van onder de indruk. Het eerste kwartier daarna waren we even stil. In gedachte bij dat meisje en die andere zieke mensen.” Bij de finish kan Jan Menno het nog niet loslaten. Goverdien: “Hij zei daar meteen: Ik moet terug. Mét bloemen voor die mensen.” Op dat moment besluiten ze om het volgende jaar weer te gaan lopen en bloemen mee te nemen om uit te delen aan iedereen die in een bed ligt bij het Radboudumc. 

Zo gebeurde het dat zij in 2019 weer aan de start stonden. Op de laatste dag pikken ze 40 zonnebloemen op bij familie in Malden. Jan Menno lacht: “Je zag iedereen kijken en denken: Waarom loopt die man nu met zoveel zonnebloemen? Ik heb aan iedereen die in bed lag bij het Radboudumc een een zonnebloem gegeven. Mijn missie was volbracht.”

Wandelen met een doel
In 2022 zagen we op de site van de Vierdaagsesponsorloop de oproep om te lopen voor het Radboud Oncologie Fonds. Jan Menno: “Dat vonden wij mooi aansluiten bij het hele verhaal. Tóch weer het Radboudumc.” Ze besloten een actie aan te maken en brachten hun omgeving op de hoogte van hun plan. Goverdien: “In onze omgeving hebben wij ook verschillende mensen die helaas te maken hebben met kanker. Dus je weet waarvoor je het doet. We werden door het Radboud Oncologie Fonds uitgenodigd om mee te lopen met de vlaggenparade. De officiële opening van de 4Daagse. Dat was zo bijzonder. Daar kwamen we ook andere deelnemers tegen die voor het Radboud Oncologie Fonds liepen.”

Een bijzondere aanmoediging
Jan Menno: “Tijdens de vlaggenparade vertelde één van de deelnemers ons dat hij door de bijwerkingen van zijn behandeling tegen kanker niet meer met de 4Daagse mee kon lopen. Hij besloot om iedere dag langs de kant te gaan staan en alle lopers uit de groep aan te moedigen. Soms al om zes uur ’s ochtends. Dat voelde zo goed. Elke dag verheugden we ons op het moment dat we hem zagen. En wij niet alleen, dit gold voor de hele groep. 

Goverdien: “Wat ook weer heel bijzonder was, was de intocht op de Via Gladiola bij het Radboudumc. We werden zo enthousiast binnengehaald door het Radboud Oncologie Fonds. Zelfs de rode loper was uitgelegd. Onder luid applaus kregen we onze speciale medaille opgespeld. Het was ook fijn om onze mede sponsorlopers daar te ontmoeten en samen wat te drinken, een foto te maken en te beseffen dat we het gehaald hadden. Met sommige van hen hebben we nog steeds af en toe contact. Ja, het was echt wederom een 4Daagse die indruk heeft gemaakt.”


Wil jij jouw 4Daagse ook lopen met betekenis?

Laat je dan sponsoren en loop jouw 4Daagse voor het belangrijke onderzoek naar kanker in het Radboudumc. Kijk op www.vierdaagse2023.nl voor meer info.


De wandelactie van Anja

Je leeft lekker je leven, je voelt je topfit en dan ineens krijg je de diagnose kanker. Dat overkwam Anja Koppers in 2020. Anja: “Dan stort je wereld in. Toen ik de actie ‘Wandel kanker de wereld uit’ van het Radboud Oncologie Fonds voorbij zag komen dacht ik bij mijzelf, als ik beter ben ga ik ook wandelen en geld inzamelen voor onderzoek. Daarnaast wilde ik met mijn wandelactie ook de zorg bedanken voor wat zij allemaal voor mij hebben gedaan. Het zijn, stuk voor stuk, allemaal toppertjes.”


Niets meer uitstellen

Anja weet ondertussen dat ze niet meer beter gaat worden. “Dat heeft mij doen beseffen dat je niets moet uitstellen en alles wat je graag wilt doen ook nu moet doen. Toen heb ik een datum geprikt waarop ik mijn eigen alternatieve Vierdaagse zou gaan wandelen.” Anja maakt een actie aan op het actieplatform van het Radboud Oncologie Fonds en deelt deze in eerste instantie met familie en vrienden. Mensen vroegen haar of zij de actie ook mochten delen in hun omgeving en later deelde ze zelf de actie ook via LinkedIn. Vanaf dat moment begon het als een olievlek uit te breiden. Anja: “Er waren zoveel mensen die wilden doneren maar ook zelf wilden gaan wandelen. Mijn schoonzus Ilse mobiliseerde zelfs een club van 20 tot 30 mensen die samen gingen lopen. Als mensen niet met de groep konden lopen dan liepen ze hun eigen wandeling. Ik kreeg vanuit het hele land berichtjes met foto’s van mensen die ik vaak niet persoonlijk kende om te vertellen dat ze hun wandeling hadden gemaakt. Mijn nichtje Madelief (12) ging ook wandelen en kwam op het idee om geld in te zamelen door armbandjes te maken. Dat was echt vanuit haarzelf en was haar niet ingefluisterd. Dat vond ik zo lief.”

Dat heeft mij doen beseffen dat je niets moet uitstellen en alles wat je graag wilt doen ook nu moet doen.

ANJA KOPPERS

4 dagen wandelen

Anja met haar partner Niek tijdens een van de wandelingen

Omdat het voor Anja te veel energie kost om met veel mensen te lopen heeft ze haar alternatieve Vierdaagse iedere dag met iemand anders gelopen. Haar moeder en haar vriendinnen Leonie en Saskia liepen, ieder op een andere dag, met Anja mee. Anja: “Dat was heel fijn. Het was best pittig om vier dagen 5 km achter elkaar te lopen maar het gaf wel veel voldoening en zowel in Nijmegen als Hoofddorp was er ook veel plezier tijdens het wandelen.” Ze vond het heel belangrijk om de laatste dag samen met haar partner Niek te lopen. “Tijdens het eerste half jaar van mijn behandeling met chemokuren liepen wij samen, voordat hij ging werken, iedere dag een blokje om. Soms was dat een blokje om het huis en soms was dat een paar kilometer. Dat was voor mij heel waardevol.” Niek vult aan: “5 kilometer wandelen is voor Anja een enorm eind maar voor mij is dat niet zo heel ver. Om toch een extra uitdaging aan te gaan wilde ik iets vergelijkbaars doen en heb ik die 4 dagen 10 km hardgelopen.”

Hartverwarmend

Anja vindt het overweldigend om te merken hoeveel steun er is en hoe goed de mensen zijn ondanks dat ze haar niet kennen. “Het gaf mij een warm gevoel dat er zoveel mensen, ook die mij niet persoonlijk kennen, tegelijk met mij wandelden. Daardoor voelde ik mij echt gesteund. Juist in de tijd waarin we nu leven valt dat op. Ik heb zulke lieve berichtjes gekregen. Het was ook fijn om met iets positiefs bezig te zijn. Het is ongelooflijk hoeveel geld er is gedoneerd, ruim 6 keer zoveel als mijn streefbedrag van 500 euro!” Anja is blij dat ze haar actie heeft opgezet om geld in te zamelen voor onderzoek naar nieuwe en betere behandelingen tegen kanker. “De artsen in het Radboudumc hebben mij ondanks de niet zo gunstige prognose toch een kans gegeven. Naar omstandigheden gaat het nu best goed en mijn conditie is redelijk. Ik gun iedereen die kans en hoop op vernieuwingen die een langer kwalitatief goed leven mogelijk maken voor iedereen die met kanker te maken krijgt.”

Wil jij Anja ook steunen of zelf in actie komen voor onderzoek naar kanker?
Kijk dan op www.wandelkankerdewerelduit.nl. De actie van Anja tref je hier. Hier is ook haar blog te lezen die zij heeft bijgehouden tijdens haar wandelactie.

Anja bij de overhandiging van de cheque aan het Radboud Oncologie Fonds

Zwemmen voor onderzoek naar hersentumoren

In navolging van vorig jaar duiken ook dit jaar artsen en onderzoekers de Spiegelwaal in tijdens Swim to Fight Cancer Nijmegen. Neurochirurg Mark ter Laan en neurochirurg in opleiding Ilaria Viozzi zwemmen op 11 september samen met collega’s om geld op te halen voor hun onderzoek naar hersentumoren. Het onderzoek naar hersentumoren van het Radboudumc is door Swim to Fight Cancer Nijmegen gekozen om te steunen als regionaal doel.

Neurochirurg Mark ter Laan en neurochirurg in opleiding Ilaria Viozzi. duiken het water in tijdens Swim to Fight Cancer.
Foto: Radboud Oncologie Fonds


Laserbehandeling bij niet-operabele hersentumor

Bij patiënten met een glioblastoom, de meest kwaadaardige vorm van een hersentumor, wordt een behandeling meestal begonnen met een operatie om zoveel mogelijk van de tumor te verwijderen. Mark: “Soms is een hersentumor niet te bereiken met een operatie omdat de tumor bijvoorbeeld te diep in de hersenen ligt of in een te belangrijk deel. Een behandeling met laserlicht om de groei van de tumor te stoppen is één van de mogelijkheden die nu wordt onderzocht.” Met het onderzoek dat (deels) gefund wordt door Swim to Fight Cancer zal worden gekeken naar de nauwkeurigheid van de laserbehandeling. Ilaria: ” We willen antwoord op de vraag of de techniek nauwkeurig genoeg is. We willen voorkomen dat gezond hersenweefsel wordt beschadigd en tegelijkertijd zoveel mogelijk van het tumorweefsel bereiken.”

Natuurlijk springen we op 11 september ook in de Spiegelwaal! Doe jij ook mee? Voor een beter perspectief voor mensen met een hersentumor? Zwem mee Fight Cancer!“”

Drs. Ilaria Viozzi


Help deze oncologen

Laat zien dat je het wetenschappelijk onderzoek naar kanker belangrijk vindt en steun deze artsen. Doneren kan via Love life. Fight cancer. – EMITT team. Zelf het water inspringen mag natuurlijk ook. Meld je dan aan via: nijmegen.swimtofightcancer.nl.

Neem voor meer info contact op met Marieke Kokkeler (Marieke.kokkeler@radboudumc.nl) of Annemiek Melchers (annemiek.melchers@radboudumc.nl) of bel 024 366 83 28.

Foto: Swim to Fight Cancer Nijmegen

© Copyright 2018 - 2024 Radboud Oncologiefonds - Alle rechten voorbehouden | Webdesign & Realisatie door Twin Digital